Παρασκευή 15 Ιουλίου 2016

Συνεδρίαση Δ.Σ. Σ.Σ.ΕΜ. 5.7.2016 (και όχι μόνο)


Η συνεδρίαση έγινε στο σαλονάκι του γραφείου του Προέδρου του Δ.Σ. και τα πρακτικά κρατήθηκαν χειρόγραφα, γιατί η αίθουσα συνεδριάσεων διαμορφώθηκε για την εγκατάσταση του αναγκαίου εξοπλισμού και του συνεργείου που θα συλλέξει τα στοιχεία για την εκπόνηση της αναλογιστικής μελέτης, για την οποία αποφάσισε ομόφωνα ο Σ.Σ.ΕΜ.
Πρώτο και βασικό θέμα ημερήσιας διάταξης, όπως εξελίχθηκε, η “ενημέρωση για τη συνάντηση που είχαν τα Διοικητικά Συμβούλια του Συλλόγου Συνταξιούχων Εμπορικής Τράπεζας και Alpha Bank την ημέρα της κινητοποίησης – συμπεράσματα”. Αρκετές λεπτομέρειες δημοσιεύτηκαν εν τω μεταξύ, όπως π.χ. οι δηλώσεις του Υφυπουργού ότι “το ποσοστό των μειώσεων σχεδιάζεται να είναι στο 19,5% ... η κατώτερη σύνταξη δεν θα πάει κάτω από τα 600 ευρώ”, κάνοντας φανερό ότι δεν αλλάζουν οι αρνητικές συνέπειες του Ν. 4387/16 για τις συντάξιμες αποδοχές μας. Η συνάντηση με τον κ. Πετρόπουλο, που παρέπεμψε τους συνομιλητές του στη νομική του σύμβουλο, για διευκρινίσεις σχετικά με την εφαρμογή του νόμου, διεκόπη όταν ο εκπρόσωπος της ΚΙΣΥΕΤ εξαπέλυσε “αγωνιστικούς” χαρακτηρισμούς και ανέξοδες απειλές κατά του Υφυπουργού, ο οποίος και αποχώρησε. Το ερώτημα που προκύπτει βεβαίως σε παρόμοιες περιπτώσεις είναι, για ποιο λόγο να ζητήσεις συνάντηση με το Υπουργείο, όταν με τη στάση σου την υπονομεύεις;

Μετά την άδοξη διακοπή της συνάντησης, αρκετοί από τους παρευρισκόμενους προχώρησαν σε αυτοσχέδια διαμαρτυρία έξω από την ΑΛΦΑ ΜΠΑΝΚ, με αδιευκρίνιστους στόχους και αποτελέσματα. Οι διοικητικοί σύμβουλοι της ΚΙΣΥΕΤ έστειλαν μέηλ σε μεμονωμένα μέλη του Δ.Σ., αναφέροντας ότι “Μετα απο απαίτηση των συγκεντρωμένων συναδέλφων για νεα δυναμικότερη αντίδραση στις επερχόμενες δραματικές μειώσεις των αποδοχών μας σας καλούμε στην διοργάνωση νέου συλλαλητηρίου στο Υπουργείο Εργασίας και στην ALPHA BANK την Τεταρτη 6 Ιουλίου 2016 και ωρα 10:30”. Όπως εξήγησε μάλιστα ο παρευρισκόμενος στη συνεδρίαση του Δ.Σ. σύμβουλος της ΚΙΣΥΕΤ, “μετά τη συγκέντρωση έπρεπε να καθοριστούν οι επόμενες κινήσεις του ΣΣΕΜ. Προφανώς οι κινητοποιήσεις των συναδέλφων θορύβησαν κάποιους και το σωματείο δεν έκανε τίποτε”(!). Αυτή τη φορά μάλιστα, απευθυνόμενος για πρώτη φορά στο Δ.Σ., πρότεινε συγκέντρωση για την Τετάρτη 13.7.2016, χωρίς να διευκρινίσει, τι ακριβώς ήταν αυτό που θορύβησε και ποιους, από μια κινητοποίηση που συνδιοργάνωσαν ο ΣΣΕΜ και ο Σύλλογος Συνταξιούχων Alpha Bank. Και από που ακριβώς προκύπτει η απραξία του σωματείου!

Με αφορμή λοιπόν τη συγκεκριμένη πρόταση και τη γνωστή κακόπιστη πρακτική της, η οποία χαρακτηρίζει την ιδιότυπη σχέση της ΚΙΣΥΕΤ με το ΣΣΕΜ, επαναλήφθηκε για άλλη μια φορά, η συνήθης διαδικασία των γενικών εκτιμήσεων – τοποθετήσεων - μονολόγων και ανούσιων αντεγκλήσεων, που ανέδειξε τις διαφορετικές προσεγγίσεις των παρατάξεων και σε άλλα ζητήματα, σε ένα από τα οποία, και συγκεκριμένα στην εισαγγελική παραγγελία για χορήγηση των στοιχείων για την εκπόνηση της αναλογιστικής μελέτης, θα αναφερθώ σύντομα, με άλλο σημείωμα.
Η συνεδρίαση ολοκληρώθηκε σε κλίμα έντονου προβληματισμού, αβεβαιότητας και αδιεξόδου, αφού όλες οι ενέργειες που υιοθέτησε μέχρι σήμερα ο ΣΣΕΜ, αποδείχθηκαν το ίδιο αναποτελεσματικές. Πολύ περισσότερο όταν αυτοί ακριβώς που παριστάνουν τους αλάνθαστους και μοναδικούς κατόχους της αλήθειας και της απόλυτα θετικής υποτίθεται πρότασης, αναμασούν παγίως και με περίσσεια αφέλεια, την επιχειρηματολογία του Υπουργείου, η οποία ακριβώς χρησιμοποιήθηκε για την ιδιαίτερα αρνητική αντιμετώπιση που μας επιφύλαξε ο Ν. 4387/2016. Ισχυρίζεται λοιπόν αυθαίρετα ο Υφυπουργός, ότι οι προσυνταξιούχοι δεν είναι συνταξιούχοι και ότι επέλεξε τη συγκεκριμένη αντιμετώπισή μας για να διασφαλίσει το ασφαλιστικό δικαίωμα! Οι άνθρωποι δηλαδή που συμπλήρωσαν τις ασφαλιστικές προϋποθέσεις, κατοχύρωσαν δικαίωμα συνταξιοδότησης και συνταξιοδοτούνται εδώ και χρόνια, στα πλαίσια φυσικά των προβλέψεων της ισχύουσας νομοθεσίας, έπαψαν ξαφνικά να είναι συνταξιούχοι για τον κ. Πετρόπουλο!
Το ίδιο όμως επιχείρημα χρησιμοποιεί και η ΚΙΣΥΕΤ, λέγοντας ότι “δεν είμαστε συνταξιούχοι, αλλά λαμβάνουμε την προσυνταξιοδοτική παροχή, η οποία μέχρι σήμερα χρηματοδοτούνταν από την Τράπεζα και όχι από το κράτος”, μιλώντας για το ειδικό ασφαλιστικό δικαίωμα που “έχει εγγυηθεί να το πληρώνει η Τράπεζα”, παραβλέποντας ότι αυτό οφείλεται στη Συλλογική Σύμβαση που υπέγραψαν Σύλλογος εργαζομένων και Τράπεζα, στο πλαίσιο ακριβώς των σχετικών προβλέψεων της υφιστάμενης, κατά την περίοδο δημιουργίας και τροποποίησης του καταστατικού του ΤΕΑΠΕΤΕ, ασφαλιστικής νομοθεσίας. Αυτό ακριβώς αμφισβητεί και καταργεί ο Ν. 4387/16, με αυθαίρετα επιχειρήματα, θίγοντας την ουσία των βασικών (και όχι ειδικών) ασφαλιστικών δικαιωμάτων μας! Το προσυνταξιοδοτικό όμως, οφείλει την ύπαρξή του στην ασφαλιστική νομοθεσία, είμαστε συνταξιούχοι και αυτό είναι το δικαίωμα που πρέπει να αποκαταστήσουμε και να διασφαλίσουμε.
Επιμένει επίσης η ΚΙΣΥΕΤ να αναδεικνύει ως άμεση λύση τη χρηματοδότηση από την Alpha, τη στιγμή που το άμεσο πρόβλημα, με την ένταξή μας στον ΕΦΚΑ, είναι η διάλυση των ασφαλιστικών φορέων (ΕΤΑΤ, ΤΕΑΠΕΤΕ) και η πλήρης κατάργηση των νόμιμων προϋποθέσεων συνταξιοδότησης, σύμφωνα με τις καταστατικές διατάξεις του ΤΕΑΠΕΤΕ, συμβάλλοντας έτσι στον αποπροσανατολισμό, συνειδητά ή ασυνείδητα δεν έχει σημασία, δημιουργώντας παράλληλα λανθασμένες προσδοκίες, όταν ισχυρίζεται ότι “είμαστε αποφασισμένοι να προσδιορίσουμε το ύψος της απαίτησής μας με την αναλογιστική μελέτη, την οποία θα κάνουμε, είτε μας δώσουν είτε δε μας δώσουν τα στοιχεία”! Η μετάθεση της αντιμετώπισης του άμεσου και ουσιαστικού προβλήματος, δηλαδή της κατάργησης των ασφαλιστικών δικαιωμάτων μας, για τη διεκδίκηση οικονομικής απαίτησης [1] που θα κριθεί δικαστικά στο απώτερο μέλλον, αποτελεί τελικά σαφή ένδειξη ανευθυνότητας, εάν φυσικά δεν πρόκειται για συνειδητή επιλογή εφησυχασμού, που ενισχύει την πλήρη αποδοχή της φιλοσοφίας του Ν. 4387/2016.

Προσωπικά, εκφράζοντας περισσότερο την αγωνία μου και όχι κάποια μαγική συνταγή, όπως φαντασιώνονται ότι κάνουν ορισμένοι, επέμεινα ότι το δίλημμα δεν είναι απραξία (να μην κάνουμε τίποτε) ή πρακτική γυμναστική (να κάνουμε κάτι ως αυτοσκοπό, για να λέμε ότι κάτι κάναμε). Οι υπαρκτές αδυναμίες μας, που δεν αποτελούν αποκλειστικό χαρακτηριστικό του ΣΣΕΜ, είναι σίγουρο ότι θα επιβαρυνθούν ακόμη περισσότερο από ενδεχόμενες άστοχες και αναποτελεσματικές επιλογές. Γιαυτό, η διερεύνηση των τρόπων αντιμετώπισης της σημερινής αρνητικής συγκυρίας, που αφορά άμεσα την επιπρόσθετη μείωση των συντάξιμων αποδοχών μας και την κατάργηση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων μας, δε μπορεί να στηριχθεί αποκλειστικά στο θυμικό, ακολουθώντας τυφλά την κάθε αυθόρμητη (;) πρόταση, στοιχείο ενδεικτικό εξάλλου της γενικευμένης ανασφάλειας που βιώνουμε, ως συνέπεια των πολλαπλών επιθέσεων που δεχόμαστε τα τελευταία χρόνια. Αντίθετα, η διερεύνηση αυτή είναι απαραίτητο να γίνει με θεσμικό και συντεταγμένο τρόπο, να είναι το αποτέλεσμα ενός ουσιαστικού προγραμματισμού και να έχει συγκεκριμένους στόχους. Να επιδιώξουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, στο πλαίσιο ενός συγκεκριμένου προγράμματος δράσης και στόχων, το οποίο οφείλει να διερευνήσει και να επεξεργαστεί το Δ.Σ., με τη βοήθεια όσων ενδιαφέρονται να συμβάλουν στην ουσιαστική αντιμετώπιση των προβλημάτων μας. Γιατί η κριτική έχει νόημα μόνο όταν επιδιώκει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα και όχι όταν επιδιώκει να ποινικοποιήσει τις διαφορετικές απόψεις ή / και να συμβάλει στο ξεκατίνιασμα, σπορ στο οποίο επιδίδονται δυστυχώς, ακόμη και όσοι / όσες επιθυμούν, κατά τα άλλα, να ασχοληθούν με τα κοινά.

Η πρόταση της ΚΙΣΥΕΤ για τη συνέχιση των συγκεκριμένων, αναποτελεσματικών όπως μέχρι τώρα αποδείχθηκαν, συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας, η οποία δε λαμβάνει υπόψη της το ευρύτερο δυσμενές πλαίσιο, τους υπάρχοντες συσχετισμούς και τα πραγματικά διακυβεύματα της περιόδου, έλαβε μόνο την ψήφο του συμβούλου της και καταψηφίστηκε από τα υπόλοιπα έξι παρόντα μέλη του Δ.Σ., ενώ δύο σύμβουλοι απουσίαζαν. Και μπορεί η ΚΙΣΥΕΤ να ισχυρίζεται ότι “Η άλλη πλευρά, Υπουργείο – Alpha bank και “πρόθυμοι” συνδικαλιστές πήρε το μήνυμα των κινητοποιήσεών μας” ή “Από ότι φαίνεται, το μήνυμα το πήρε και το προεδρείο του ΣΣΕΜ και σύσσωμο, στο Δ.Σ. της Τρίτης 5.7.2016, αποφάσισε να βάλει τέλος στις συγκεντρώσεις, γιατί βλάπτουν ... τα αιτήματά μας”, αλλά δε μας εξηγεί ποια ακριβώς είναι τα αιτήματα στα οποία διαφωνεί το Προεδρείο και ποια ακριβώς είναι η περίφημη “ΠΕΡΙΕΡΓΗ” ΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΣΣΕΜ.
Θα ήθελα να παρατηρήσω εδώ ότι, η έπαρση και ο αυτοθαυμασμός, ιδιαίτερα όταν δεν δικαιολογούνται από τις εξελίξεις, δεν αποτελούν θετικά χαρακτηριστικά, όπως φαντασιώνονται ορισμένοι. Ενδεχομένως μάλιστα να εκφράζουν συμπτώματα ενός επερχόμενου νοσήματος, το οποίο είναι καλό να αντιμετωπιστεί εγκαίρως, ώστε να μη δημιουργήσει περαιτέρω παρενέργειες. Φαίνεται όμως ότι η ΚΙΣΥΕΤ επέλεξε (και είναι αναφαίρετο δικαίωμά της, αλλά θα πρέπει να αποδεχθεί και τις συνέπειες), να ταυτιστεί ολοένα και περισσότερο με όσους / όσες φροντίζουν σε κάθε “ευκαιρία” να υπονομεύουν το θεσμικό και συλλογικό ρόλο του ΣΣΕΜ. Δεν είναι καθόλου τυχαίο άλλωστε ότι μιλάει για “ΠΕΡΙΕΡΓΗ” ΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΣΣΕΜ, ως εξωτερικός, ουδέτερος και αμέτοχος παρατηρητής και όχι ως συστατικό στοιχείο του. Στάση που προκαλεί εύλογα ερωτηματικά για το ρόλο της στο Δ.Σ. και το ΣΣΕΜ. Και είναι ανησυχητικό επίσης, ότι για πρώτη φορά, από όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, προσθέτει και ένα επιπλέον στοιχείο στην “επιχειρηματολογία” της: το συνειδητό ψέμα. [2] Και εξηγούμαι.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, κατατέθηκε πρόταση για σύγκλιση της αναβληθείσας Γενικής Συνέλευσης. Υπήρξαν διαφορετικές προσεγγίσεις σχετικά με την ημερομηνία και εν μέρει για τα θέματα ημερήσιας διάταξης, αλλά η απόφαση για τη σύγκλιση Γενικής Συνέλευσης ήταν ομόφωνη. Κατά πλειοψηφία αποφασίστηκε μόνο η ημερομηνία διεξαγωγής της. Επομένως, οι ισχυρισμοί της ΚΙΣΥΕΤ, ότι οι υπόλοιποι διοικητικοί σύμβουλοι (τους οποίους αναφέρει ονομαστικά εν είδει δημόσιας προγραφής!) “αποφάσισαν σύγκλιση Γεν. Συνέλευσης για την Πέμπτη 28 Ιουλίου 2016”, καθώς και η ανάρτηση μέλους της Συντονιστικής Επιτροπής της (η οποία για αδιευκρίνιστους λόγους κατέβηκε), ότι “Η απόφαση του Δ.Σ. για έκτακτη Γενική Συνέλευση στις 28.07.2016 οδηγεί άμεσα στο σταμάτημα των κινητοποιήσεών μας!αποφεύγουν συνειδητά να αναφέρουν την αλήθεια, ότι η σύγκλιση της Γ.Σ. αποφασίστηκε ομόφωνα, επομένως και με τη θετική ψήφο του εκπροσώπου της, ο οποίος ζητούσε μάλιστα την άμεση σύγκλισή της, ψήφισε την πρόταση για τις 19.7.2016, η οποία έλαβε 2 ψήφους, έναντι των 5 ψήφων που έλαβε η πρόταση για διεξαγωγή της Γ.Σ. στις 28.7.2016, ώστε να υπάρξει επαρκής χρόνος για την ταχυδρομική ενημέρωση και όσων δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο.
Θα ήθελα επίσης να σημειώσω, με κίνδυνο να ενοχληθούν ορισμένοι, ότι οι μόνες επιφυλάξεις που εκφράστηκαν στη διάρκεια της συνεδρίασης, ήταν αυτές που κατέθεσα σχετικά με το χρόνο απόφασης και σύγκλισης της Γ.Σ., την οποία παρόλαυτά συνειδητά υπερψήφισα. Γιατί θεωρώ, μεταξύ άλλων, ότι η (ομόφωνη έστω) απόφαση για σύγκλιση της Γ.Σ. τον Ιούλιο, στο πλαίσιο που προτάθηκε και αποφασίστηκε, πετάει τη μπάλα στην κερκίδα, μεταφέρει εκτός Δ.Σ. την ευθύνη χάραξης του προγράμματος δράσης και των στόχων του ΣΣΕΜ, με κίνδυνο μάλιστα να θεωρηθεί ότι αποσκοπεί ενδεχομένως και στη μικρή παρουσία των συναδέλφων.
Είμαι περίεργος ειλικρινά, να μάθω αν και οι δέκα περίπου φίλοι/ φίλες της ΚΙΣΥΕΤ που βρέθηκαν στη συνεδρίαση του Δ.Σ., θεωρούν ότι η αλήθεια είναι είδος που χρησιμοποιείται κατά περίπτωση. Ρητορικό μεν το ερώτημα, ουσιαστική όμως η απορία μου.

Τέλος, για μία ακόμη φορά, αναβλήθηκε η συζήτηση για τον Κανονισμό Λειτουργικών Εξόδων και Δαπανών.

Πεύκα, 15.07.2016


[1] Για τη διερεύνηση και διεκδίκηση της οποίας άλλωστε, έχει αποφασίσει καταρχήν το Δ.Σ.
[2] Υπάρχουν πολλοί τρόποι να πεις ψέμματα. Ένας από αυτούς είναι να μη πεις την αλήθεια, όπως αντιλήφθηκα, κυριολεκτικά επί του πιεστηρίου, ότι κάνει με νέα ανάρτησή της η ΚΙΣΥΕΤ, όπου υπαινίσσεται ότι η κοινή συγκέντρωση στο Υπουργείο στις 28.7.2016, ήταν αποτέλεσμα της συνάντησης των φίλων της στο Polis Cafe και όχι προϊόν της κοινής απόφασης των Συλλόγων Συνταξιούχων Εμπορικής και ΑΛΦΑ ΜΠΑΝΚ!

Υ.Γ. Η καθυστερημένη (όχι απαραίτητα συνειδητά), σύνοψη της συνεδρίασης του Δ.Σ., μου έδωσε τη δυνατότητα να λάβω υπόψη μου τις δημοσιεύσεις - προσεγγίσεις που μεσολάβησαν, τις οποίες, είναι φανερό, δεν άφησα ανεκμετάλλευτες.