Τα σωματεία συνταξιούχων δεν είναι
συνδικαλιστικές οργανώσεις, όπως οι
σύλλογοι των εργαζομένων και δεν
εμπίπτουν στις προβλέψεις και
ρυθμίσεις του συνδικαλιστικού νόμου
και της εργατικής νομοθεσίας.
Μετά τη λήξη της σχέσης με τον εργοδότη
- συνομιλητή, τη βασική ευθύνη για τη
διαφύλαξη των ασφαλιστικών δικαιωμάτων
των ασφαλισμένων και κατά συνέπεια και
των συνταξιούχων, εξακολουθούν να τη
διατηρούν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις
των εργαζομένων – ασφαλισμένων.
Με αυτή την έννοια, αποτελεί
όρο εκ των ων ουκ άνευ η διασφάλιση
μόνιμης, ουσιαστικής και
αμφίδρομης επικοινωνίας,
συνεννόησης και συνεργασίας
συνταξιούχων και
εργαζομένων, καθώς και των
αντίστοιχων συλλογικών τους
οργανώσεων.
Συνθήκη αυτονόητη μεν, που έπαυσε
δυστυχώς να ισχύει στην περίπτωσή μας,
αφού, με κύρια δική του ευθύνη, το
προεδρείο του Δ.Σ. του σωματείου μας,
διέρρηξε τη σχέση του με το σύλλογο
των εργαζομένων (και όχι μόνο), μετά την
ιδεοληπτική και τραγική “αλλαγή
πορείας του ΣΣΕΜ”.
Τρία είναι σχηματικά, τα βασικά
χαρακτηριστικά που οφείλουν να προσέχουν
ως κόρη οφθαλμού και να τηρούν ευλαβικά
οι σύλλογοι συνταξιούχων, οι οποίοι,
αποτελώντας σωματεία Αστικού Δικαίου,
όπως π.χ. και ένα οποιοδήποτε πολιτιστικό,
αθλητικό, φυσιολατρικό κλπ σωματείο,
είθισται να αντιγράφουν και να ακολουθούν
στην πράξη, λόγω μεταβατικής αδράνειας,
την καταστατική δομή και λειτουργία
των συνδικαλιστικών οργανώσεων των
εργαζομένων:
1. τη δημοκρατική λειτουργία
τους, διασφαλίζοντας τη
συλλογική λειτουργία
και την ισότιμη
συμμετοχή όλων ανεξαιρέτως
των μελών τους και ενισχύοντας την
αλληλέγγυα
σχέση
τους
με
τις υπόλοιπες
οργανώσεις συνταξιούχων
και εργαζομένων, σε όλα τα επίπεδα
2. τη συνετή, υπεύθυνη,
συλλογική και θεσμική
διαχείριση των οικονομικών (και όχι
μόνο) πόρων τους
3.
το
συλλογικά επεξεργασμένο
πρόγραμμα διεκδικήσεων,
συνεργασιών
και συμμαχιών,
και
τους
σαφείς
και διαφανείς
στόχους,
για τη διασφάλιση των συμφερόντων των
μελών τους
Τι αλήθεια από τα
παραπάνω ισχύει σήμερα στην περίπτωση
του ΣΣΕΜ;
Λιτόχωρο,
18.09.2019
