ΠΡΟΕΔΡΟΣ:
Ο συνάδελφος Ξανθόπουλος έχει το λόγο.
Κ. ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ:
Δυο τρία πράγματα θα πω, δε θα σας κουράσω,
για να διευκολύνω λίγο.
Πρέπει να
συνειδητοποιήσουμε ότι θεωρητικά, η
Γενική Συνέλευση πρέπει ν’ αποτελεί
την κορυφαία διαδικασία του Συλλόγου,
την κορυφαία συλλογική διαδικασία.
Δυστυχώς έχω την εκτίμηση ότι σήμερα
αυτό δεν έγινε εφικτό ούτε κατανοητό.
Άρα είναι σίγουρο ότι πρέπει να δούμε
τι θα κάνουμε, είτε υπερψηφίζοντας το
συγκεκριμένο Απολογισμό είτε καταψηφίζοντάς
τον, ενδεχομένως με την προοπτική να
έχουμε άμεσες εξελίξεις στο Σύλλογο με
ό,τι αυτό προϋποθέτει και συνεπάγεται.
Θέλω όμως να πω
δυο τρία πράγματα. Κατ' αρχήν είναι
σίγουρο ότι υπάρχουν αρκετά προβλήματα
στην οργάνωση και τη λειτουργία του
Συλλόγου. Έχω μάθει όμως ότι τα προβλήματα
αυτά αντιμετωπίζονται με συγκεκριμένες
προτάσεις, οι οποίες είτε τροποποιούν
προηγούμενες αποφάσεις είτε θεσμοθετούν
καινούργιες διαδικασίες.
Σ’ αυτή τη
διαδικασία, κάποιοι συμμετέχουν κάποιοι
δε συμμετέχουν. Εμείς λοιπόν στα πλαίσια
αυτά, προσπαθήσαμε να προτείνουμε κάποια
πράγματα όπως π.χ. να δημιουργηθεί
κανονισμός λειτουργικών εξόδων και
δαπανών και εγκρίθηκε ομόφωνα, όπως
προτείναμε στη συνέχεια να δημιουργηθεί
κανονισμός λειτουργίας των παραρτημάτων
για να ενισχύσουμε την οργανωτική δομή
και τη δημοκρατική λειτουργία του
Συλλόγου γιατί υπάρχει ένα αντικειμενικό
προβληματάκι εκεί.
Υπάρχουν όμως και
κάποια προβλήματα τα οποία δεν
αντιμετωπίζονται εύκολα. Ένα από αυτά
ακούστηκε πριν, είναι το ζήτημα του
καταστατικού του Συλλόγου. Το καταστατικό
του Συλλόγου έτσι όπως έχει γίνει έχει
πάρα πολλά προβλήματα η αλήθεια είναι,
αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η
διαδικασία τροποποίησης που προβλέπει,
η οποία είναι σχεδόν απαγορευτική.
Για να γίνει κάτι
τέτοιο πρέπει να υπάρχει διάθεση όλων,
να υπάρχει μια στοιχειώδης συνεννόηση
για να μπορούμε να το αλλάξουμε με βάση
τις απαγορευτικές πλειοψηφίες που
προβλέπει. Αυτό είναι ένα ζήτημα
αντικειμενικό που πρέπει να το δούμε.
Η συνέλευση πρέπει να είναι των μελών
και να ψηφίσει με 3/4. Αυτό πρακτικά δε
γίνεται. Άρα πρέπει να βρούμε έναν άλλο
τρόπο.
Θα τελειώσω
επισημαίνοντας κάποια πράγματα:
Απαραίτητη προϋπόθεση για ν’
αντιμετωπισθούν τα προβλήματα, είναι
να υπάρχει μια αντίστοιχη βούληση και
διάθεση. Εγώ τον τελευταίο καιρό βλέπω
ότι έχουν οξυνθεί με πρόσχημα και αφορμή
τα υπαρκτά προβλήματα, έχουν αυξηθεί
διαδικασίες και πρακτικές που υπονομεύουν
τη λειτουργία του Σωματείου.
Κι αυτό είναι ένα
ζήτημα που πρέπει να το έχουμε υπ' όψιν
μας και να δούμε πώς μπορούμε να το
αντιμετωπίσουμε εκτός αν δε θέλουμε.
Το Προεδρείο που έχει φτιαχτεί, άσχετα
αν κάποιους τους βολεύει ή όχι, να το
παρουσιάζουν με διαφόρους τρόπους, το
Προεδρείο έχει συγκροτηθεί στη βάση
της αναλογικής και αντιπροσωπευτικής
τηρουμένων των αναλογιών συγκρότησης
χωρίς αποκλεισμούς.
Κάποιοι αποφάσισαν
να συμμετέχουν, κάποιοι δε συμμετείχαν.
Το Προεδρείο δεν είναι ένα σχήμα που
έχει ενιαία άποψη. Και αυτό θα πρέπει
να το έχουμε υπ' όψιν μας. Το ζήτημα το
βασικό όμως είναι ότι αν έχουμε ενδεχομένως
τη δυνατότητα ν’ αντιμετωπίσουμε κάποια
προβλήματα συλλογικά, να έχουμε πλήρη
συναίσθηση, συνείδηση, να συνειδητοποιήσουμε
ότι μεμονωμένα δε μπορούμε να πετύχουμε
τίποτα.
Εγώ μ’ αυτή την
έννοια, παρά τις διαφωνίες μου θα ψηφίσω
τον Απολογισμό. Εσείς που θα τον
καταψηφίσετε ας σκεφτείτε σε μια περίοδο
που τρέχουν ζητήματα Ασφαλιστικού…
(Διαλογικές
συζητήσεις)
(Πρακτικά Γ.Σ.
28.7.2016, σελ. 74 -75)
